kuzay
Pesimist
- Katılım
- 2 Nis 2007
- Mesajlar
- 28,387
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0









verildiyse kusura bakamyın arkadaşlar kapatırsınız bilmiyorum resimleri aratmayı o yüzden
Ben Seni böyLe SewdiM
HeR yaĞmuR damLaSı düŞtüĞünde topRaĞa
yaĞmuR oLup damLa damLa aktın yüReĞime
Kök SaLdı Sewdan büyüDükÇe büYüdü yüReĞimde
Ben Seni....
Bu ŞehRin denizLeRini SewdiĞim Gibi Sewdim
daLGa daLGa wuRdun GönLümün SahiLine
mawiLikLeRinde kayboLdum benLiĞimi yitiRdim
uFukta kaLdı GözLeRim beN heP Seni bekLeRim
Ben Seni.....
Bu ŞehRin RüzGaRLaRını SewdiĞim Gibi Sewdim
RüzGaRLaRında eStim uLaŞtım Sana
dokunDu eLLeRim aK düŞmüŞ SaçLaRına
RüzGaRLaRLa fıSıLdadım heR defaSında
Seni ne Çok SewdiĞimi kuLaĞına
Ben Seni....
Bu ŞehRin bahaRLaRını SewdiĞim Gibi Sewdim
heR bahaR deMet deMet ÇiçekLeR aÇtı GönLüm
eRidi yüReĞimdeki kaRLaR ıRmakLaRa kaRıŞtım
heR bahaR ÇaĞLadım Sana akTım
Ben Seni....
Bu ŞehRin Gözünü SewdiĞim Gibi Sewdim
yapRak yapRak SaRaRdım haSRetinLe
kuRudum daLımdan düŞtüm
SaRaRdı SoLdu yokLuĞunda yüReĞim
SenSiz bahaRLaR biTTi hazaNa eRdim..
Ben Seni...
Bu ŞehRin GüLLeRini SewdiĞim Gibi Sewdim
heR mewSim RenGaRenk GüL oLup açTın GönLümde
dikenLeRine aLdıRmadan aCıyan yüReĞimLeSewdim
kopaRmaya kokLamaYa kıYamadım Seni
heP uzakLaRdan bakaRak daLında Sewdim
Ben Seni ey SewGiLi..!
GüLLeRi SewdiĞim Gibi yüRekten SewdiM......

aLıŞık yüReĞim GitmeLeRine...
Tozlu raflarda kalmış bir sevda bizimkisi
Onca zaman sonra raflara neden baktın ki?
Tozumu üflemesen,gözünü yaşartmazdım ki...
Sensiz soluğum kesilirken,ellerim yüreğimde,aklımda hayalin,gün ışıyana kadar
(ki aydınlanmak bilmezdi geceler) bir ses bekledim senden uzunca bir süre...
Hiç ses çıkmadı...benimse eski halimden eser kalmadı
Önceden rüyalarımda bile benimle olasın diye dualar ederken;
açılınca gözkapaklarım aklıma gelirsin diye,suretin belirir gözbebeklerimde diye,ölesiye bir korku sardı benliğimi şimdilerde...
Ne sandın...
Sebebimdin,söylemiştim
İnanmadın,
Sen beni hiç tanımadın...
Sebebi olduğun herşeyi yerlebir ettim.Burkarken içimi bu hissizliğin,ayakta kalmak için çok çabaladım.Çelmelerine takılmadan yürümek öyle zor oldu ki...
Önce esen rüzgârla yalpaladım,eve kapandım...Kitapları karıştırdım,her sayfa aralığında fotoğraflarınla karşılaştım.İnan,kitap bile okumadım...Arkadaşlarını görmezlikten geldim,o günleri yaşanmamış bildim.
Ama hiç unutmadım terkedişini...Unutursam affederim seni diye korktum.Ve o gidiş sahnesini aklımda hep canlı tuttum...
Şimdi durma
Çevir sırtını,git yine
Tıpkı geçenki gibi,yokmuşum gibi...
Tanıdık gelir bu gidişin
Ki alıştım vedalara...
Yaş bile dökmüyorum yollara
Ki haketmiyorsun bu defa...
Sevdim...hiç inkâr etmedim
Zamana yenik düştü sevda...