Çanakkale'nin en kanlı günlerinden birinde,zabit Muzaffer Bey,ağır yaralandı.Artık konuşamıyor,hatta zor nefes alabiliyordu.Gözlerinin feride sönmeye başlayınca,cebinden çıkardığı zarfla,göğsünden akan kana parmağını bastırarakşu cünleyi yazdı:
"Kıble ne tarafta?..."
Yanında bulunan silah arkadaşları,ne demek istediğini anlamışlardı.Bu kahraman asker,Beytullah'a dönerek ruhunu Rabbine teslim etmek istiyordu.Onu hemen kıbleye doğru çevirdiler.
Son nefesinde bile,bir yandan kulluk şuurunu canlı tutuyor,diğer yandan da vatan müdafaasının kaygısı içinde bulunuyordu.Bu kaygıyla,son bir çaba göstersi ve zarfın üzerine kanıyla bir cümle daha yazdı.Bu cümle,onun Mehmetçiğe verdiği son emirdi:
"Bölük,intikamımı alsın!.."
(ALINTIDIR)
(BİR DESTANDIR ÇANAKKALE KİTABI)
YAZAN(VEHBİ VAKKASOĞLU) SYF:140
"Kıble ne tarafta?..."
Yanında bulunan silah arkadaşları,ne demek istediğini anlamışlardı.Bu kahraman asker,Beytullah'a dönerek ruhunu Rabbine teslim etmek istiyordu.Onu hemen kıbleye doğru çevirdiler.
Son nefesinde bile,bir yandan kulluk şuurunu canlı tutuyor,diğer yandan da vatan müdafaasının kaygısı içinde bulunuyordu.Bu kaygıyla,son bir çaba göstersi ve zarfın üzerine kanıyla bir cümle daha yazdı.Bu cümle,onun Mehmetçiğe verdiği son emirdi:
"Bölük,intikamımı alsın!.."
(ALINTIDIR)
(BİR DESTANDIR ÇANAKKALE KİTABI)
YAZAN(VEHBİ VAKKASOĞLU) SYF:140
