- Katılım
- 2 Ocak 2008
- Mesajlar
- 16,867
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Meczup sığıntılar sokağına hoş geldin...
Hüzün adımlanır bu sokağın kaldırımlarında.
Ve değer denilen şeydir, her köşe başındaki sokak lambasına duyulan saygı...
Işığın altına hoş geldin...
Senin, benim
Ve daha nicelerinin ütopyası kadar geniş,
Ceviz kabuğu içindeki yer…
Belki cennette bir gündür yaşattığı.
Veya cehennemde ömür…
Gri yağmur bulutlarının meyveleri,
Yerli yersiz açan, gizli bahçe çiçeklerinden başkaları değil…
Dalında kurumaya mahkûm; aldıran yok…
Suretsiz şarkılar söyleyip,
Yoldaki taşları tekmelemez hiç kimse…
Her taşın kendince bir acısı,
Her dilin ağırdan, sessizce bir şarkısı var…
Sokağın kayıp çıkmazında bir ev…
Bilinmeyen bir adreste,
Emanet yere teslim yürekler.
İadesi yok…
Nikotin sarısı tavanlardan izlenir geçmişi,
Gözyaşı kadar nemli taş duvarlarından...
Her penceresi bir başka boşluğa açılan,
Sustuğu kadar çığlık olan hayata,
Bu evin adresi yok...
Öğüne acı düşer,bir kaç damla hüzün kadehe.
İnan !
İnan karnımız tok...
Küskün mevsim çanları çalarken,
Avuçlarda erir güneş.
Zamana yenik düşmüş yamalı gömleklerin,
Aşınmış dokusundakilere benzer alnımızda çizgilerimiz...
Güneşten ve kendimizden ne yitirdikse;
Gücenmeyiz.
Üşümek yok...
Usulca bir düş girer kapı aralığından.
Yorgundur bilekleri.
Cevapsız sorulardan ziyade,
Sorusu olmayan cevaplar arasında,
Sadece küfreder şansının geçmişine...
Sokak lambasının ışığı vurur içeri…
Camdan buğular süzülürken,
Kesik kesik aydınlanır ağlayan bir çocuğun nurlu yüzü…
Düşürme çocuk incilerini !
Burada kutsaldır gözyaşı.
Göz çukurlarından ötede,
İnciye yol yok...
Burada bilinmez; kimler kalır, kimler yaşar...
Saydam kalplerin şiirlerini anlamak zordur (!)
Merdiven altında paslı sandıklara gizlidir duygular.
Taşımak istersen kabullenmelisin…
Hüzün ezerken omuzları,
Yol boyu durmak yasak…
Yolun sonu yok…
Meczup sığıntılar sokağında,
Herhangi bir sokak lambasının arkasındaki ev...
Gören yok...
Duyan yok...
alıntı
