Mutlu Değilim Ama Üzülmüyorum..

kuzay

kuzay

Pesimist
Katılım
2 Nis 2007
Mesajlar
28,387
Reaction score
0
Puanları
0
Konum
Kalamazsın Bu Hayatta Bakire ,En Azından Hayat Koy
Her gün saatlerce rol yapıyorum hayatın inadına,
Defalarca gülüyorum, boşvererek ...bakıyorum herşeye.
Öyle iyi rol yapıyorum ki, kendim bile inanıyorum bazen;
Seni unuttuğuma, hayatıma devam edebildiğime.
Aslında unuttum sayılır, kalbimdeki sızı yok artık,
Sadece yarım kalmışlık hissi... Devam edememek...
Seni özlemiyorum artık, seni sevmeyi özlüyorum sadece,
Gidişin son duygumu da koparıp aldı benden ve,
Sevme yeteneğimi de kaybettim ben.
Ne insanlara içten bakabiliyorum,
Ne herkese kin besliyorum.
Anladın mı, hissetmiyorum artık hiçbir şeyi.
Kalbim acımıyor, çünkü kalbim yok zaten.

Ne hüzün, ne neşe, en ufak bir iz yok içimde,
Mutlu değilim ama üzülmüyorum sen aklıma gelince.

Alıntı.
​
 
Ben senden hiçbir zaman gitmek istemedim,
 Hep bendim sana kalbimde kocaman bir yer ayıran,
Hep ben olurdum üzülmemen için uğraşan.
 Sense hep beni kendimle başbaşa bırakırdın,
Yanımdayken bile.
 ......Hep üzerdin beni hiç umrunda olmazdı,
 Ben beklerdim gel yanıma özür dile diye,
Hep beklerdim sesimi bile çıkarmadan...
 Sen gelmezdin, hiç gelmedin.
 Ben izlerdim hayalini soğuk kış akşamları pencere önünde,
 Ellerimi ovuşturup ısınmaya çalışırdım,
 Benimle olsan hiç üşümem sanırdım,
 Oysa aramızdaki soğukluğu gideremezmiş en sıcak güneş bile.

 Ben senden hiçbir zaman gitmek istemedim,
 Hep yer edinmeye çalışırdım sende,
 Sen izin vermezdin, hep kovardın beni kalbinden.

 Neden ?

Alıntı.
​
 
Aklımdakinin o olduğu tartışılmaz bir gerçek,
Uzun zamandır hak ettiğim değeri bulmak istemiştim,
Beni seveni, isteyeni beklemiştim.
Peki ya benim sevdiğim?
Kalbim de kafam kadar karışık şimdi,
...Sevse de inciteni mi seçmeli,
Üzmeye dayanamayını mı ?
Ben hep ikincisini seçerim sanırdım,
Meğer çok yanılmışım.
Bir yanım mutlu olmak istiyor vazgeçerek,
Bir yanım onu seçerek acı çekmek.
Bir yanım sevdiğimin adını fısıldıyor,
Bir yanım beni sevenin...

Bir de anlayabilsem,
Kalbimdeki kim ?

Alıntı.
​
 
Haklısın hata bendeydi biraz da,
Sana bu kadar bağlanmamalıydım,
Her hücreme seni sığdırmamalı,
Sensiz dünyayı cehennem sanmamalıydım,
Doğrusu; seni abartmamalıydım.
...Sen kendime söylediğim tek yalandın,
Öyle gerçektin ki, doğruluğuna ben bile inandım.
Gittikçe daha çok sızdın yüreğime,
Gittikçe daha çok yer edindin benliğimde,
Bir zaman geldi zihnim içinde
.. sen olmayan bütün anıLarı kovdu,
Senin renginde olmayan her çiçek soldu,
Bir zaman geldi masallara bile seni anlatır oldum,
"Sen" yavaş yavaş "ben" olurken, ben hiç oldum. ~

Alıntı.
​

​
 
Defalarca gülüyorum, boşvererek ...bakıyorum herşeye.
Öyle iyi rol yapıyorum ki, kendim bile inanıyorum bazen;
Seni unuttuğuma, hayatıma devam edebildiğime.
Aslında unuttum sayılır, kalbimdeki sızı yok artık,
Sadece yarım kalmışlık hissi... Devam edememek...


Yüreğine Sağlık kuzay güzel satırlar.
 
Bak ! Yine sensiz bir gece. .
Beni görmek istediğinde yıldızlara bak,ben ordayım demiştin ya hani bana. .
Hani nerdesin. .?
Onca yıldızdan hangisi sensin .?
Bu yağmurlarda ne ?
...Ağlıyor musun yoksa .? *
Kızgın değilim sana,üzme kendini. .
Ben seni severken bırakıp gitmene rağmen kızgın değilim. .

Biraz kalbim kırıldı
Ve artık yaşamak istemiyorum..
Sadece o kadar !


Herşeyi anladımda dünyayı neden siyah görüyorum ?
Renkler mi kayboldu dünyamdan. .? *
Gerçi dünyamın tek rengi sendin. .
Herşeyi siyah görmem normal. .

Hayır ! Kızgın değilim sana. .
Ve artık yaşamak istemiyorum..
Sadece o kadar !

Alıntı.
​
 
Bir tek sen acıtabiliyorsun şu kalbimi.
Sende ki bir özellik mi bu,
Yoksa sana karşı olan zaafım mı ?
Nasıl acı çektiriyor kalbimde ki varlığın...

...Ben sana seni sevdiğimi hiç söyleyememişken,
Başkalarıyla adın geçtiğinde senin olduğun yer çok acıyor.
Benliğimi süründürüyor aşkın,
Ve mükemmel varlığın...

​
 
aynaya bakmayı akıl ettim bugün ve,
sensizliğin bende bıraktığı etkileri fark ettim.
çökmüş bir yüz, bir türlü canlı bakamayan gözler;
biliyor musun ? bugün sana üzülmekten vazgeçtim.
tıkıldığım odamda kimse görmüyor sensiz halimi,
...çıkmıyorum karşına, yüzünü görmedim nicedir.
belki de bundandır ya, unuttum yüzünün hatlarını,
zaman unutturdu bana en unutulmaz şeyi...
oysa nasıl unuturdum gözlerinin derinliğini,
ellerinin yumuşaklığını ve sana dokunmanın mükemmelliğini ?
yeni yeni fark ettim, günler, aylar çareymiş sensizliğe,
seni unuttum ama unutmadım hala seni sevdiğimi.
eğer gün gelir bensizlik yerine beni seçersen sakın merak etme,
belki bir gün dönersin diye hala umut var içimde,
ben hala bekliyorum kimseye itiraf edemesem de...
ve sen gelmesen de sessizce beklemeye devam edeceğim.

aynaya her baktığımda seni görüyorum tabii ki hala,
ama artık sen hüzünden çok uzak... buruk bir mutluluksun.
hala çok seviyorum seni, eminim,
ama sanırım sana olan özlemimi unuttum.
aynadaki aksim sensiz de yaşadığımı hatırlattı bana,
sensiz gülümsemenin bir yolunu buldum.​
 
aslında değişen hiçbir şey yok,
herşey sen gittiğinde nasılsa gene öyle.
gene doğuyor her sabah güneş pencereme,
kimi zaman yakıyor içimi kimsenin yakmadığı kadar,
kimi zamansa geri çekiliyor,
...yüzümü ıslatan yaz yağmurlarına bırakıyor yerini.
kuşlar gene ötüşüyor, çiçekler açıyor,
kimi zaman buz gibi; kimi zaman sıcacık hava.
hiçbir şey değişmemiş dışarıda, fark edemiyorum,
ben odamın sensiz kasvetine alışmışım çok zamandır.
aslında burası da dışarısı gibi tıpkı,
tek fark benim odamda içimi yakan tek şey hayalin,
yüzümü ıslatan tek şeyse gözyaşları.
bir zamanlar her gün pencerelerime yansıyıp,
artık bir türlü doğmayan güneşimse sensin,
işte bu yüzden karanlık bir geceden farksız gündüzlerim.​
 
sana inanmıyorum artık...
bir süre önce seni seviyorum'larına karşılık,
kollarına atılabilecek cesaretim varken,
bugün sözlerin karşısında tek yaptığım gülmek.
o beni son kendine inandırışın var ya,
...güvenimi o gün kaybettin sen...
sana olan bütün sevgime ihanet ettin,
seni sevdiğim için kendime lanet ettim.
çok korkaktım, seni kaybetmekten korkardım,
oysa şimdi sana kapıyı gösterebilecek kadar,
gitmen gerektiğini söyleyecek kadar cesurum.
çünkü biliyorum, sevgin yalan,
yalvarışların, ağlayışların yalan,
sen yalan, biz yalan...
öyle ya, yalanların da yalan.
işte böyle sevgilim,
yalan ne kadar yalansa, o kadar yalansın sen.​
 
Ne gidenin arkasından üzülüyorum,
Ne de yas tutuyorum inan...
Çünkü bir şeyi çok iyi öğrendim;
Kalbimin yaralarının iyileştiği zaman.
Bu gidişin de bir gelişi olacak,
...Buruk tebessümüm bir anda sevince sarılacak.
Bu yağmurun da güneşi var,
Gökyüzündeki kasvet elbet dağılacak.
Ve bulutlar ağlamaktan vazgeçtiği gün,
Yedi renkli gökkuşağı kollarını maviye açacak.

İnanıyorum, bir gün bitecek bütün hasretler,
Yerini çok daha küçük hasretlere bırakarak...
Biliyorum, her mutluluğun sonu var ama;
Diner elbet mutluluğu kovalayan acılar da...

​
 
Seni düşünüyorum yine... Resmine baktım. Gözlerin iki uzak yıldız, dalgın. Sen sadece kalbinin bir kenarında kalmış bişeyleri yaşamak istedin. Eskiden kalma ,yaşanması gereken ,yarım kalmış, tamamlanmayı bekleyen! Pişman olma, ben olmazdım. Keşke demek yerine.. Yaşanıcaksa yaşanır, engel olamazsın. Öle bi anda gelir, bitmesin istersin ama sonsuza kadar sürmez ki , herkesde aynı yaşanmaz ki.
Sen yaşarsın, o , yaşamaz...
Sen seversin , o , anlamaz...
Sonra beklersin, beklersin
Ben bir adım gelirim, sen görmezsin
Biri gelir diğeri gelmez. sen seversin o sevmez
O gider ben gelirim , ben geldiğimde o zaten sendedir...
Artık bitir, kimse sonsuza kadar beklemez
Hiç birşey sonsuza kadar sürmez...​
 
‎~
Terk edilmenin kötü olduğunu söylerler;
Aldatılmanın, kandırılmanın, bırakılmanın...
Ama kimse bilmez ihanete uğrayanın,
"Kötü"den daha beterini yaşadığını.
...Kimse bilmez akan gözyaşlarının,
"Ağlayış"tan çok daha fazlasını anlattığını.
Derin acıları ifade eder gözyaşları,
Kimi zaman durmaksızın boşalır gözlerden,
Kimi zaman tek bir damla inmez yanaklardan...
Sanarlar ki her şeyi yanlış bildikleri gibi,
Hıçkırmadan ağlanmaz...
En büyük keder aslında akmayan gözyaşlarında,
Boğaza düğümlenmiş hıçkırıklarda saklıdır,
Yaşamayanlar anlayamaz,
Yaşayanlar anlatamaz...
Ve acıya doymamışların en büyük yanılgıları,
En büyük haksızlığın bir şeylerden vazgeçmek olduğudur.
Oysa kalbi kırıklar hep bilir ki,
En büyük haksızlık vazgeçilmektir.​
 
‎~
seni düşünmeden tek gün koymadım başımı yastığa,
tek gün uyumadım seni görmek için dua etmeden Tanrı'ya...
sen belki huzurla dalarken boş rüyalara,
ben oralarda bir yerlerde seni diledim hep umutsuzca.
...sahte bile olsa gülümseyişlerin kalbimi aşırırdı benden,
yeniden çocukluğun basitliğine dönmüşüm gibi hissederdim,
benim olman önemli değildi benim için;
o gülüşüne hasret kalmadan bir gün geçirebilmekti derdim...
şimdiyse... o tek tebessümünü özlüyorum,
ve ben hala küçücük penceremden yolunu gözlüyorum.
gelecek diye cesaretlendiriyorum kendimi,
kimselere söyleyemesem de gelişini bekliyorum...
senden başkasını nasıl sevebilirim söylesene ?
nasıl gülebilirim yüzlerine sana güldüğüm kadar güzel ?
sen olmadan nasıl gülebilirim peki ?
senin bensiz çok mutlu olduğunun acısını çeke çeke...
ben sana dönmen için yalvardım, duymadın,
bense seni unutmam gerektiğine kapadım kulaklarımı...
peki ben senin mutlu kahkahalarını her an duyuyorken,
sen duydun mu dün gece nasıl ağladığımı ?​
​
 
Son sözlerin o kadar acıttı ki kalbimi,
Tüm gece kanadı hiç durmadan.
Gün boyu o kadar ağrıdı ki kalbim,
Söküp atmak istedim yerinden.
Şen kahkahalarım sessizlikle son buldu.
...Daha düne kadar hayallerim de seni düşünüp mutlu olurken,
Şimdi seni düşünüp ağlıyorum.
Kocaman kayalar çarptı yüreğime,
Yine de kalbimde ki seni parçalayamadı.~​
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst