Mutlu Değilim Ama Üzülmüyorum..

Seni ne kadar çok sevdiğimi bilirken,
Neden gittin ki?
Neyi veremedim ben sana,
Nasıl nefret ettirdim sana kendimi?
Terk etmek kolay mıydı gerçekten,
...Bir dakika da bitirmek her şeyi?
Ağlasam, haykırsam çare olur mu sahiden?
Sensiz geçen her gün harapken,
Çağırsam geri gelir mi biten şeyler,
Eskisi gibi yaşanır mı her şey?
 
İnsan hayatta hep yalnızdır aslında..
Yalnız doğar ve yalnız ölür...
Çevrenizdeki herkes aslında yalnızlığınızı örten bir maskedir
Yaşlandıkça maskeler düşer
Yalnızlıklar çoğalır..
...Bu yüzden yalnızım diye üzülmeyin
Hatta sevinin.!
Çünkü sizin etrafınızda kaybediceğiniz insanlar yok
Siz maskelerle yaşamıyorsunuz
Siz gerçeğin ta kendisiyle yaşıyorsunuz..
Yalnızlıkla…

Bu hayatta herkes yalnızdır
Doğarken de…
Ölürken de…
 
kuzay' Alıntı:
İnsan hayatta hep yalnızdır aslında..
Yalnız doğar ve yalnız ölür...
Çevrenizdeki herkes aslında yalnızlığınızı örten bir maskedir
Yaşlandıkça maskeler düşer
Yalnızlıklar çoğalır..
...Bu yüzden yalnızım diye üzülmeyin
Hatta sevinin.!
Çünkü sizin etrafınızda kaybediceğiniz insanlar yok
Siz maskelerle yaşamıyorsunuz
Siz gerçeğin ta kendisiyle yaşıyorsunuz..
Yalnızlıkla…

Bu hayatta herkes yalnızdır
Doğarken de…
Ölürken de…
Genişletmek için tıkla ...


ellerine saglık her sözlerin çok güzel ama sanki bu daha bi güzel geldii bana çok tşkler dost herşey gönlünce olsun
 
beni inciten bir şey varsa o da sevmediğini bilmek,
ve bunu bilmeme rağmen seni sevmeye devam etmek.
sen bilmezsin, öyle zor ki gidişini izlemek...
öyle zor ki sanki içimden bir parça kopuyormuş gibi,
kalbim çığlık çığlığa haykırıyormuş gibi yok olurken,
...dışarıdan buruk bir tebessümle sessizce seyretmek...
çünkü biliyorum, gelmezsin yalvarsam bile,
tutunduğum tek dal olduğunu bile bile,
çekip gidersin tereddütsüz...

aslında güzel de senin bana verdiğin acı,
bana yaşattığın hiçbir şey kötü olmadı zaten.
ama... ama anlatamıyorum işte,
öyle zor ki gidişini izlemek ve,
her şeyden önce giderken biraz bile üzülmediğini,
aksine rahatladığını hissetmek...

öyle zor ki başka kollarda, başka ellerde,
benim sende bulduklarımı aradığını bilmek...

öyle zor ki sensizlik,
öyle zor işte kimsesizlik.​
 
~
Öyle çok acı çektim ki gittiğin günden beri,
Artık ne hissedebiliyorum içimi dolduran üzüntüyü,
Ne de düşünebiliyorum mutlu bir şekilde seni.
O kadar alışmışım ki yokluğuna artık;
...Sensizlikten değil de sensizliği yitirmekten korkuyorum...
Zaman bana anılarınla yetinmeyi öğretti ya,
Ben de içimi acıtsa da o anıları kaybetmekten korkuyorum.
Öyle hissiz ki bir zamanlar seninle çarpan kalbim,
Ne sana aşığım artık, ne de nefret ediyorum.
Sensizlik üzmeli mi ? Bir zamanlar üzmüştü sanırım,
Ama artık... Alıştım sensizliğe.
Şimdi tekrar gelip sensizliğimi yaşamamı engelleyip,
Tekrar her şeyi darmadağın etmenden korkuyorum.
Yokluğun, ben ve uykusuz gecelerim,
Bir düzen kurduk sen yokken...
Şimdi n'olursa olsun, aşkından da yansan,
Gelme... Çünkü artık seni sevmiyorum.

Sensizlik üzmeli mi ? Üzmüyor artık.
Sensizlik incitmeli mi ? Aksine güçlendim fazlasıyla.
Sensizlik bitmeli mi ?

İnan öyle alıştım ki sensizlikle baş başa,
Bir zamanlar her gün senin için ağlıyorken,
Şimdi bir damla gözyaşı gelmiyor içimden,
Gelme daha iyi.​
 
Yolunu gözlemekten vazgeçmem asla,
Desen ki bana sonsuz'un sonunda geleceğim,
Gelmesen de beklerim ben seni.
İçimdeki küçücük umudu yaşatmak adına,
Kalbimin topraklarına her gün yeni bir tohum ekerim,
...Ümitlerim yüzümü gülümsetir, beklerim...

Desen ki bana hiçliğin hiç olmadığı zaman geleceğim,
Hiçliğe karışsa da her şey beklerim ben seni.
Seni bana kötü anlatanları dinlemem hiç,
Olmadı unutur baştan yazarım hikayemizi,
Mutlu sonla biter bu sefer, önceki gibi değil...

Ama dedin ki bana hiç gelmeyeceğim,
Ben aldırmadım, gene de beklemeye devam ettim seni.
Karşılık beklemedim ve çok yoruldum işte,
Beklemek değil yorucu olan,

Gelmeyeni beklemek beni yoran.​
 
Yüreğinize sağlık , teşekkürler..
 
~
ister yoluna devam et ardında bırakarak her şeyi,
ister gel sarıl bana sana olan sevgime karşılık verip.
inan mutluluğundan başka hiçbir şey istemiyorum,
o kadar "ben" olmuşsun ki "biz" olduğumuz zamanlarda;
...senin gülümsemen benim yüzümü aydınlatıyor,
senin gözyaşların benim yanaklarımı ıslatıyor artık.
sen mutlu olursan benden başkalarının ellerini tutup,
ben mutsuz olmam ki, sadece izlerim gerçek aşkı bulmanı umup.
ve ben de sevinirim sen üzüntülerle boğulmuyorsun diye,
o yüzden sevgilim, senin için hangisi iyiyse...
ya bitir bana olan içindeki o en küçük hisleri bile,
ya da benimle ol tekrar ve hep yanımda kal.​
 
Bak kaç gün oldu adın bile geçmiyor düşüncelerimde,
Arada bir hatırlar gibi oluyorum, ama sadece o k...adar...
Belki de attım içimden seni bir ömür sonuna dek,
Ama yine de korkuyorum "unuttum" demeye...
Ben yalan söylemeyi sevmem, bilirsin beni,
Ve şimdi herkesten önce kendimi kandırmaktan çekiniyorum.
Sen kendinden emin söylemiştin, "unuttum seni",
Peki ya ben unuttum mu yoksa hatırlamaya mı korkuyorum ?

Ya bir gün olur da çıkarsan karşıma ve,
Birden kalbime batarsa bütün yaşadıklarımız ?
Ya tam unuttuğumu zannederken seni,
Yine acıtırsa içimi eskide kalmış anılarımız ?
Ya sana bakıp gülümseyemezsem umursamazca,
Ya diyemezsem "unuttum seni, unuttum çoktan!"
Ya "seviyorum" kelimesi çıkarsa ağzımdan...
Sevmediğime eminken tam.

İşte o zaman,
Benim unuttuğumu düşünürken hatırladığım gibi,
Sevmediğini düşünürken sever misin beni ?​
 
akrdeş..yüreğine sağlık ,süper şiirler bunalr
inan benim alakam yoktur şiirle filna ama o kadar gönle hitap ediyoki benm bile ilgimi çekti..
herşey istediğin gibi olsun hayatta..umarım bu kadar aşk acısını sen çekmemişsindri..
 
Şimdi geldin eskilerden kopmuş bir tebessüm gibi,
Niyeyse sevinemiyorum bir türlü gelişine,
Dün yoktun, bugün varsın, yarını kim bilir ?
Ya öncekinin iki katı üzerek gidersen ?
...Oysa kavuşmayı ne kadar beklemiştim,
Ne kadar özlemiştim seni sensiz her gecede...
Önemsizmiş, yeni anladım.

Nasıl olsa her merhaban hoşçakala,
Her gülümseyişimse gözyaşına davetiye...
Bu sevincin içinde nice hüzünler gizli,
Merak etme...
​
 


Daha az seviyorum seni..
Giderek daha az..
Unutur gibi seviyorum..
Azala azala..
Aramızdaki uzaklığın karanlığında..
...
Geceler kısalıp..gündüzler uzuyor öyle olunca..
Daha az seviyorum seni..
Kendini iyileştiren bir yara gibi..
Daha az..
Ve zamanla..

Sen geceyi tutuyorsun..ben nöbetini..
Uzak dağ kışlalarında..
Görmüyoruz birbirimizi..
Usul usul sis iniyor..
Kopmuş yollara..
Işığı hafif..uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin..
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda..
Sevgilim sevgilim
Yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin
Nöbet kadar yalnızken öğreneceksin bunu da..

Artık daha az seviyorum seni..
Unutur gibi..ölür gibi daha az..
Yeniden ödetiyorum kendime
Onca aşkın öğretemediğini..
Kolay değildi..
Yalnızca sevgilimi değil..evladımı da kaybettim ben..
Kaç acı birden imtihan etti beni..
Bir tek gece vardır insanın hayatında..
Ömür boyu sürer nöbeti..
Bu da öyleydi..
İyi ol..
Sağ ol..
Uzak ol..
Ama bir daha görme beni..​
 
Söyledim işte, yaptım sonunda...
"Seni sevmiyorum" demek bu kadar kolay,
Ve bir o kadar da acı vericiymiş meğer...
Şimdi sen "ne halin varsa gör"lerimle baş başasın,
Ben "keşke demeseydim"in pişmanlığıyla...
...Sen pişman mısın diyeceğim de,
Neyin pişmanlığıyla yüzleştin ki hayatında ?
Olsa olsa beni sevmekten kılpayı kaçtığın için,
Kendini şanslı hissediyorsundur,
Öyle işte...
Ben sana lanetler okudum,
İçimden küfürler ederken kendime,
Durduramadım işte, söyledim...
Nefret dedim sana hissettiklerime,
İçimdeki aşktan ben bile yanmışken...
Sırtımı çevirip sana, giderken senden,
Gözlerimden iki damla yaş aktı,
Görmedin...
Belki senin de dolmuştur gözlerin,
Terk edilmenin verdiği acıyla,
Evet belki ilk giden sendin ama,
Ben son sözlerimle sendeki beni bitirdim !
Seviyorum, çok seviyorum hala...
Ama kendime ufak bir oyun oynayıp,
İnanmam lazım kendimden çok sana,
Sevmiyorum demem lazım,
Hiç sevmiyorum hem de...
Adını bile unuttum, bak gülüyorum...
İşte kendini kandırmak benimkisi,
Bana göre hastalıkken, sana göre saçmalık,
Ne demeli,
Bana uzak ol, Tanrı'ya yakın...
Senden vazgeçtim,
Bitti...​
 
seni hatırlatan ne varsa söküp attım,
buna senin için çarpan kalbim de dahil.
benim için her şey yeniden başladı,
aynaya baktığımda seni görmüyorum artık,
avuçlarım çabalamıyor ellerini tutmak için,
...gözlerim yaş denen şeyin anlamını unuttu,
tabii ben de seni unuttum.
komik gelir mi bilmem, adını bile sildim hafızamdan,
artık sen benim için gördüğüm bir kabus,
çok önceleri okuduğum bir kitap gibisin,
seni çoktan bitirdim.
ve senden sonra sendeki kadar üzülmemek için,
iki şey kaldı bana anımsatan eski günleri.
sana olan nefretim ve,
ne olursa olsun vazgeçemediğim sevgim.
birini sever gibi olduğumda hemen sen,
ve sensiz günlerim geliyor aklıma,
öyle doldum ki yaşanmışlıkların acısıyla,
bi' kez daha aşık olmam asla.​
 

Gönlüne Sağlık kuzay ...
Acılar İnsanı Olgunlaştırır Derler :D
 
aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum,
dün ağlayan kişi ben miydim,
bugün bu kadar içten gülüp de ?
gözümün altındaki morluklar geçti,
hani şu uykusuzluğumun bana hediyesi...
...daha iyiyim, mutlu değilim belki ama,
mutsuz da değilim eskisi kadar.
yaşananların acısını çoktan üstümden attım,
farkındayım, geçmiş, geçmişte kaldı. :)​
 
Karmaşık duygulardayım şimdi. .
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmeden sürükleniyorum. .
Bimiyorum nerede yanlış yaptığımı. .
Daha doğrusu yanlışlık bu güzel rüyanın neresinde anlamıyorum. .
Gülerken ağlayabilir mi insan .?
...Ben ağlıyorum . .
Hissedebiliyorum galiba herşeyi. .
İnsanları teker teker tanıyorum. .
Gülen yüzlerin ardında ki gizemli sırrı çözebiliyorum. .
Gözlerimi kaldırıp gökyüzüne baktığımda ;
Kabullenmesem de bu gerçeği. .

Anlıyorum seni sevdiğimi . .*
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst