O'na de ki;

[Sahilim]

O'na de ki;

Ama her şeye inat, en çok da batası acılara eylül de olsa, zemherinin tam ortası da bize kalan "sıcacık bir insan eli, eski dost selamı" belkide...

Unutmak her şeydir diyorum çoğu kez fakat unutmadıklarım arasında bize kalanlar ne çok...​

 

[Sahilim]

O'na de ki;

Kısa cümleler kuruyorum. Çünkü artık konuşmak istemiyorum.

Zamanın güzelliğini ve geçen günlerin o deli bozuk halleri, o iştahlı, volkan gibi patlayan duygu harbini nasıl ehlileştirdiğini izliyorum çekip kendimi bir köşeye.

Seni de seviyorum, kendimi de...
​

 

[Sahilim]

O'na de ki;

Bir sürgündeyim yine...Acılı seferlerin acılı çığırtkanlığı ile cebelleşiyorum.
Yeryüzünde bir yarin yüzüne müebbetim.İmbiğimden süzülüyor tüm tutkular.
Ben sabahı özleyen bir geceyim..​

 

[Sahilim]

O'na de ki;

Ana rahminden düştük ikimiz de.İkimiz de etten kemikteniz.DNA'larımız boyunca çift sarmallarımızla seviyoruz birbirimizi.

Heceleri soluyan virüslerimizle kin kusuyor hayatlarımız.Biz başka seviyoruz.Ben sabahı özleyen bir geceyken o yıllardır doğru anlaşılmayı bekleyen bir yakamoz.
Benim yakamozum...​