Onu beklerken ilk gözyaşı düştü avuçlarıma daha kelimelerimi tüketmemişken. Sınırlarının dikenli tellerine takıldı ellerim ilk kan düştü sürgün vermemiş toprağıma ilk tomurcuk..
Şehrayinler aydınlattı gecelerimi bir kasım ortasında esen hazan rüzgarlarına açtım yaralarımı...
Bahçedeki yaşlı çınarın gövdesine dayadım sırtımı. Hazanın savurduğu yapraklar örttü bedenimi..
Onu beklerken anladım umudun nasıl bir şey olduğunu bir verem mikrobunun bedenleri nasıl yok ettiğini anladım..Ona söyleyecekken ……… Savruldum rüzgarlarda..Ayın güneşe nasıl tutulduğunu izlerken onun için saydım gökteki yıldızları ona adadım ömrümü...
....Bulutlar kuşattı yine gökleri
Çileye arzumun manası başka
Neden bilmem efkar bastı her yeri
Diyorum; yeniden başlasam aşka
Rayihası hayat iksiri olan
Nerde kaldı arzularım umudum?..
El değmedik bahçelerimde hazan..
Uğrunda çılgınca hayaller kurduğum...
''Onu beklerken daha kelimelerimi tüketmemişken ona söyleyecekken''...
(alinti)
