Avuçların mezar kokar
Mecbur bırakılırım ölmeye..
Gülmeye ayıramadığımız vakitler ayırır bizi
El-ayak çekilir sularımızdan
Surlar sıyrılırdıkça geçmiş yıkılır..
Ve bilirim Sevgili
Sırlarımız gözlerimizdeki yaştı hep
Kime baksak yine damlarız
Damlatırız
Göze yaş anılar boşalır
Yanak atlasıyla serilmiş bir hüznün koynunda..
İspatı ortada yalan değil ya
En çok âşıkken denk geldik yalana..
Dudağın işte aynı
Demli doyumsuz yalan düşlerinin ezberi
Can Kurağıyla dinlerim elbet yokluğunun çorak coğrafyasını da
Yetmez bilirim ikimize bir gerçeğin hikâyeleri..
Bu yüzden
Yağmaları bırakır usanmış kışlar aynaya
Rüyakâr bir adam ederim kimi sevsem
Ki;
Kime dönsem yüzü
Maskesinde sen..
İkiyüzlüdür herkes bu yüzden
Sen bile artık sana benzemezken.
emre gökçe