Ruhumu nasıl tutsam da, seninkine değmese ?

LEO

LEO

Ruh Hastası
Katılım
11 Haz 2010
Mesajlar
3,138
Reaction score
0
Puanları
0
Konum
Can't take my eyes off you . You'd be like heaven
Ruhumu nasıl tutsam da, seninkine değmese ?
Nasıl aşırsam üstünden, öbür şeylere ben onu ?
Ah, karanlıkta yiten bir nesne
İçre barındırmak isterdim onu ben
öyle bir yerde: bilinmedik, sessiz, derinlerin titrerken titremeyen.
Bir var ki her değen bize, sana, bana, bak
birlikte alır bizi bir yay gibi ancak;
iki telden bir ses çıkartır bize değen şey.

Biz hangi çalgıya gerilmişiz ?
Hangi çalgının elindeyiz biz ?
Tatlı şarkı ey ...

​
alıntı​
 
Aşk uçup gittikten sonra sevgililerin artık birbirlerini görmemeleri gereken korkunç zorunluluğu anladım !
Bir zamanlar hüküm sürdüğümüz yerde, şimdi hiçbir şey olmamak..
Yaşamın neşeli ışıklarının parladığı yerde, ölümün sessiz soğukluğuyla karşılaşmak
Kıyaslamalar öldürür insanı ..​
Alıntı​
 
konular birleştirildi dermişim :p

yüreğine sağlık ciciş bol bol bekliyoruz çok güzeller
 
Duygular kabardımı seyreyle manzarayı...teşekkürler..tat(r)lı Cadı...:smile:
 
Ne çok söyleyecek şeyimiz var aslında değil mi ?
Sanki yıllardır susturulmuşuz !..
Sanki deliler gibi anlatmışız ama dinleyenimiz olmamış..!
Ne çok şey birikmiş içimizde, ne çok şey bekler olmuş yüreğimizde, biri çıkıp onlara kıymet versin diye dua eden..
Ama ne ilginçtir, ne kadar anlatırsak anlatalım karşılıklı, gene de yetmiyor !
Sevda gibi, öyle uzun beklemiş ki kelimeler..!
Farkında mısın, hiç bir konuyu konuşurken bitiremiyoruz, hep bir başka konuya geçiveriyoruz, birimiz diğerinin sözünü kesiyor sürekli ama kabalıktan değil !..
Beklemekten usanmışlıktan, bir daha dinleyen bulamayız korkusundan..!
Ne çok şeyim vardı anlatacak, sonunda kelimeler bir oldu hep beraber ; Seni aramaya
çıktılar !..
Belki de bu yüzden anlatmaktan vazgeçiyoruz, dinleyen olmadığından kızıyoruz..! Bilmiyorlar ne kadar da hevesliyiz dinlemeye, ne anlatan var, ne dinleyen oysa ki ne kadar bencil bu insanlar !..
Sevdanı anlatırsın, küçümserler, hüznünü anlatırsın, güler geçerler, sevincini paylaşmak istersin, yürür giderler, yalnızlığını kırmak istersin, kullanırlar..!
Her kelimenin, her dokunuşun, her öpücüğün, her damla gözyaşının bir bedeli olmalıdır onlar için !..
Hiç bir şey karşılıksız olamaz sanki..! Oysa, karşılıksız dinleyen kıymetlidir gerçek yüreklerde, karşılıksız anlatan özeldir ;
Daha anlatacaklarım var desem, beni karşılıksız dinler misin...? ​
alıntı​
 
Cnm süpersin yüreğine sağlık..
 
Oysa günün birinde yalnızlık yoracak seni, günün birinde gururun iki büklüm olacak ve cesaretin kırılacak, yalnızım diye haykıracaksın günün birinde !..
Kendi ululuğun bile bir hayalet gibi korkutacak seni..!
Her şey sahte diye bağıracaksın günün birinde !..
Yalnız kişiyi öldürmeye çalışan duygular vardır ; Öldürmeyi başaramazlarsa eğer, onların ölmesi gerekir..!
Peki gücün yetiyor mu buna ?..
Katil olmaya...?​
Alıntı​
 
Bu mektubuma bakarak üzgün sanma beni.
Söyleyecek söz bulamıyorum ne yapayım !..
Öyle bir sessizlik çöktü ki, bu sessizliğin içine seslenemiyor insan..!
Neyse, birlikteyiz pazara ya..
Beş, altı saat konuşmak için az ; Susmak, elele tutuşmak, bakışmak için yeter...
​
Alıntı


&

Beni sana getirecek bir yol bulmuştum, karanlıktan aydınlığa kavuşacaktım. Bu yolu umutla, sevinçle kazmış, kendimden de bir şeyler katmıştım..Bir çırpıda yüreğimle açtığım bu yolu kapatmak, ağır ağır dönmek, vazgeçmek zor geliyor biraz, elbet yüreğim sızlar !..Bak Milena, en çok seni seviyorum diyorum ama gerçek sevgi bu değil belki..! Sen bir bıçaksın, ben de durmadan içimi deşiyorum o bıçakla dersem ; Gerçek sevgiyi anlatmış olurum belki..​
alıntı​
 
Akşamdan kalma adam, büyük bir başağrısı ile sabah uyanmış !..Zorlukla gözlerini açıp, yerinden doğrularak, şöyle bir etrafına bakınmış ?..Komodinin üstünde bir bardak su ve iki aspirin duruyor, yatağın ayak ucundaki sandalye de elbiseleri temiz ve ütülenmiş. Aspirinleri içerken, komodindeki not dikkatini çekmiş ; Sevgilim, günaydı...n kahvaltın mutfakta, ben alışverişe çıkıyorum, erken dönerim ' Seni seviyorum.' Kalkıp, giyinmiş ve kahvaltı için mutfağa gitmiş, bakmış oğlu oturmuş, kahvaltı ediyor, masada da kendi servisi ve gazeteleri duruyor..Oturmuş, kahvaltısına başlamış ve oğluna sormuş..? Evlat, dün gece ne oldu, biliyor musun ?..Evet, dün gece saat 3' ü geçiyordu, sarhoş olarak eve geldiğinde, önce koridordaki sandalyeyi devirdin, ardından kustun, daha sonra da odanın kapısına kafanı çarptın, bir gözün morardı..! Adam, şaşırmış vaziyette !..Anlayamadım, o zaman niye herşey temiz, kahvaltı hazır ve gazetem alınmış..? Onu mu soruyorsun baba ?..Annem seni sürükleyerek yatak odasına götürüp, kıyafetlerini çıkarmaya çalıştığında ; Bayan, beni yalnız bırakın..! Ben evli bir adamım dedin.


:001_smile:​

Alıntı​
 
Seni hiç görmedim !..Ne otobüs ne de dolmuş durağında ; Hiç bir yerde rastlamadım, hiç tanışmadık, hatta aynı şehirde bile yaşamıyoruzdur. Yada aynı şehirde yaşıyor ve aynı havayı soluyoruzdur..Belkide hiç ortak yanımız bile yok, yada bir elmanın iki yarısı gibiyiz. Tanısan beni benden daha çok sevecek, yada benden nefret edeceksin.....Belki de aynı yerde yemek yiyor, aynı sözleri konuşuyor ve hatta aynı şarabı aynı gün batımına bakarak içiyoruz. Kimbilir belkide aynı müziği dinliyor, hatta farkında olmadan aynı müzikle dans ediyoruz..Aynı yağmurda ıslanıp aynı güneşle ısınıyoruz. Aynı kaldırımda yürüyor, aynı köşeden belki, aynı belkide, ayrı istikametlere yürüyoruzdur..Belki de şu an beni düşünüyorsun ; Farkında olmadan elinde kahven, yüzünde bin bir renkte tebessüm ve bir aşk şiirinin daha içinde yeralıyorsun. Tıpkı benim gibi ; Biliyorum sende benim gibi düşünüyor, gülüyor, aynı kitabı okuyor ve kitaba daha başlarken son kısmına dayanamayıp göz gezdiriyorsun..Biliyorum sende, beni arıyor bulacağın güne kadar bekliyorsun. Hatta biliyorum sende bana delicesine aşıksın ; Tıpkı benim, sana aşık olduğum gibi..Dedim ya ; Seni hiç görmedim..! Ne otobüs, ne de dolmuş durağında. Hiç bir yerde rastlamadım..Rastlasaydım ; Farkederdin.

:001_smile:​
Alıntı​
 
Herkes geçer diyor, geçer mi olric ?..Herkes ne bilir acımı, herkes ne bilsin acımızı !..Yaşar gibi yapmaktan, özlemez gibi yapmaktan, iyiymiş gibi yapmaktan, nefes alıp onu içimde tutmaktan, o nefeste boğulmaktan sıkıldım. Ki nefessizlikten değil nefesten boğulmaktır marifetimiz olric..Evet efendimiz. Bana katıldığını bilmek güzel..Arada ses vermen güzel ; İçimin sesi de olmasa ölürüm yalnızlıktan...!​
Alıntı​
 
Sen çevrende olup bitenleri görüp ; Neden diye soruyorsun ?..Bense asla var olmamış şeyleri hayal ederek ; Neden olmasın diyorum...?​
Alıntı​
 
İnsanlar maşuk aramıyor, bencil duygularına köle arıyor. Köle buluyor, ama aşkı bulamıyor...​
Alıntı​
 
Başa çıkılmaz görünen şeylerle sonunda baş edildiğini, en acı olayların bile gerçekte çok yalın olduğunu ve bunları yaşamanın değil, verdikleri korkunun daha ağır olduğunu da öğrendim ; Uzaktan bana acıyanlar, gerçekte bana neyin acı verdiğini bilmiyorlar, acı çektiğimi düşünüyorlar yalnızca ..
Çoktandır geride bıraktığım, karşı karşıya gelip alt ettiğim bir acıyı yaşamamı bekliyorlar...!​
Alıntı​
 
Yutuluyorum olric, doğru olanı yapmak her zaman mutlu etmiyor olric.
Mutlu olmak adına tüm düşüncelerimi bir kenara bırakma arzusuyla yırtarken yazılmışları, yaşanmışlıkları ki ben mutluydum olric.
Mutluyduk, mutluymuşum.
Biliyorum ki artık kendi istemedi mi gelmeyecek mutluluğum, sahip olmayacak hayatımıza olric.
İşte bu yüzden al... yalnızlığımı ört üzerine, al yalnızlığımı olric.
Giderken hiç gitmeyen, kaçarken hep beni izleyen her adreste karşıma çıkan sensin olric.
Bak yağmur yağıyor yine üstelik gri, bu aralar yağmurların rengi hep gri.
Sen yağmur ve bir bardak demli çay birbirinize ne de çok yakışıyorsunuz.
Sen çayı çok seversin olric, yağmuru da ben.
Sensiz çay ısıtmıyor içimi olric, bilmiyorsun ki koca bir ömrü harcamak dedikleri gerçeğin altını seninle çizdim ben.
Seni özlüyorum, yağmur içimde hep seni özlüyorum olric, bul beni !..
Çek çıkar düştüğüm kuyudan..! Ki biliyorsun ben var halimle yok olma çabasındayım, nefes aldığın her anı hayata döndürememenin telaşındayım !..Yazıyorum olric okuya okuya bul beni..!
Ne imla, ne satır arası, ne paragraf boşluk yok olric, dopdoluyum..
Buralarda kalakaldım olric, bir o kadar durgun öyle bir şey işte, görüyorum ki benimle birlikte hiçbir şey kalakalmıyor.
Zaman durmuyor, insanlar durmuyor, rüzgar esiyor yine sular akıyor, saat inadına tik tak akşam oluyor, sabah oluyor, ağaçlar bir döküyor yapraklarını bir çiçek açıyor. Ben hariç hiçbir şey kalakalmıyor olric.
Hüzne bulanmadan yaşanmıyor ki olric.
İlk açılan yaranın bir daha kapanmayacağını, ilk kopan fırtınanın ömür boyu dinmeyeceğini hep ilk olanın ne varsa aniden değiştirivereceğini nereden bilebilirdin ki olric..!
Şehirler değiştiriyorum olric. İçimden şehirler geçiyor sen her durak da duruyor inmiyorsun' lara takılıp kalıyorum.
Şehirler değişiyor olric, ben değişiyorum, değiştikçe kanıyorum !..
Dünya' da değişiyor ya, bir yaşanmışlıklar olduğu gibi duruyor işte..!
Sen yok desen de ay dolunay işte.
Ve ben vazgeçip her şeyden ; Hayatlardan bir gölge gibi çekiliyorum uzaklara...​

Alıntı​
 
Hayatta herşeyden vazgeçerde insan umuttan asla o herşeydir. Umutsuz yaşam olmaz hayatım eline sağlık ;)
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst