Geldi o artık…
Bir daha hiç gitmesin ne olur…
Ruhumu terk etmesin…
Geldi yarim işte…
Sevgimin mimarı…
Büyüdü artık kalbimdeki
Sevgimin tomurcukları…
Çıktı geldi karanlığın ardından 'sevgilinin adı'…
Heyecanlıydım yıllar sonra…
Yüzümde beliren en ufacık gülümsememde
O var artık
Tek taraflı saldırdım hayat sana yıllarca…
Korkmadım…
Kaybedecek bir şeyim yoktu…
Şimdi var ey hayat!...
Artık korkuyorum…
O’nu kaybetmekten…
Hem de çok…
Artık hayatın bir anlamı var gözümde…
Sevgi tomurcuklarıyla dolu ellerim şimdi…
Senin bana aparatif olarak sunduklarını,
Herkese ana öğün olarak sunuyorum ben...
Ellerimle…
Ey sevgili;
Yazdıklarımın hepsini kaderden çaldım ben
Sense kaderin bir hediyesin...
