Susuyorum..

KnockOut

Super Sonic
Süper Moderatör
Katılım
9 Kas 2006
Mesajlar
16,921
Reaction score
0
Puanları
0
Konum
searching. . .

0101qb7.jpg



Vakit gece yarısı
Hüzün kar beyaz iniyor gökyüzünden kimsesizliğimin üstüne
İç çekişlerimden buğulanmış gözlerimin ardından insanlar geçiyorSusuyorum...telaşlı
Ömrümün en derin uçurumunun kıyısındayım bu gece
Ve ölüm bir ;ayrılık; ötemde
Yürüyorum;
Her adımda kentin ayaza durmuş nefesi işliyor içime
Hadi yâr tut gözlerimden;
(d)üşüyorum!
Neredesin?
Gittiğinden beri gelmeyişlerinin kapı eşiklerinde nöbet tutuyor gözlerim
Ve hiç tanımadığım çocukların isimsizliğinde arıyorum seni
Belki hâlâ aynı şehrin sokaklarını tüketmekteyiz
Az önce yanımdan geçip gittin belki de! Kim bilir?
Yahut binlerce kilometre var aramızda
Ve bir yerlerde bana benzemeyen birini beklemektesin
Ama sen bil!
Bülbül gülceSusuyorum...ben sence konuşuyorum nicedir; Unuttun mu?


02tu4.jpg



Birbirine koşan cümlelerimiz vardı
Dudaklarımızın kelepçe yüklü şehirlerinden kaçan
Ne vakit aşk düşse geceye;
Mısra mısra sevda damlardı parmaklarımızdan
Ve kafiyeler dökülürdü uykusuzluğumuzun üstüne;
Karanlığa sarılırSusuyorum...ağlardık;
Sonra kelimelerimiz kesişirdi aşkın parantez içlerinde


03ds5.jpg



Söylesene kandırdın mı beni?
Yüreğinin tüm acılarını içime saldın ve benliğimi çalıp gittin mi benden?
Öyleyse sen de yalancı çıktın yâr!
Sen de aşkı var zannettirdin bana ve gittin!
Sonrası hiçlikSusuyorum...sonrası acıSusuyorum...sonrası bir yokluğun başlangıcı;
Yoksun!

El ele yürüdüğümüz tüm yokuşları devirdim dilimin üstüne ve sustum!
Sesim yokluğunun ayak izinde gömülü durur şimdi
Ve yüzümde kırılgan gülümseyişleri çocukların;
Var mı haberin?

Parmaklarım Şehirlerarası hüzün taşıyan bir trenin tozlu camında
Yüreğimde müebbete hüküm giydi adın!
Adın ki dilimin ucunda küf tutmuş altı kurşun
Adın ki her harfinde uçurumlarından düşüyorum
Ama bil ve unutma!
Kan kaybından değil

"SEN" KAYBINDAN OLACAK SONUM!
Vakit yokluğunun ilkbaharı
Umudu sende kalmış yarınlara göçüyorum
Ceplerimde yağmurlarla boyanmış düşlerim var
Ve ellerimde yalanlara batırılmış parmaklarının izi


04ze9.jpg



Bu gece bir "ben" daha tükettim tütünlerin gölgesinde
Ve bir gün daha tükendim gözlerinsiz
Tükenmiş zamanların zemherisinde kayıbım şimdi
Takvimler bendenSusuyorum...ben gözlerinden habersiz
Kentin üşüyen sokaklarını soluklarımla ısıtarak yürüyorum sensizliğe
Bir çift ayak izinden ibaret yas karası istasyonlara bırakabildiğim
Ben zaten hep kendimi uğurluyorum tren garlarının veda sahnelerinde
Hep kendimden gidiyorum
Ve en çok düşlerimden vuruluyorum İstanbul'un eteklerinde
Kimse bilmiyor; tükeniyorum!
Sen-sizce ölüyorum gözlerimin önünde
Ve sessizce karşılıyorum aşka boyanmış gül rengince toprağın bedenine
öylece kayıp giderken ellerimden bir adım bile atamıyorum kendime
İçime işleyen sevdanın raylara mimlenmiş intihar eylemlerinden kurtaramıyorum yüreğimi
Ve vagonları yokluğunla dolu trenlere ezdiriyorum bensizliğimi
Biliyorum çaresi yok bu hastalığın
Biliyorum yokluğum yokluğuna vurgun
Ve anladım ki alfabesi yok yokluğun
Susuyorum!
Dönmeyeceksen ateşe ver senli düşlerimi
Ve ört üstüme geceyi
Uyuyacağım!
Yolum çokSusuyorum... çook uzun
Ve yine söylüyorum;
Kan kaybından değil
"SEN" KAYBINDAN OLACAK SONUM!
 
Çok güzeldi , yüreğine saglık :smile:
 
Pamuk Şeker Hayaller

buseferbaska.jpg



hayallerini.jpg


olsn.jpg


elineyuzne.jpg


Bir elinde kocaman bir uçurtma..
Bir elinde çubukta pamuk şekeri ..

Deli kız işte ..
İçindeki O çocuğa dur diyemedi .. Kalbi yine imkansızı sevdi ..
Bu sefer başka demişti ..

Bambaşka..
Yaşadığı heyecanlar farklıydı..
Oysa tattığı acı hep aynı kalmıştı.
Bugün vazgeçti aşkından ..
Hayallerini uçurtmayla beraber bıraktı gökyüzüne..

Rüzgâr’ı O günden sonra hiç sevemedi..
Nedensiz , sebepsiz bir sevgiydi onunkisi ..
Hatta belkide karsılıksız ..
Olsun ‘deli kız’ işte herşeye rağmen seviyordu deliler gibi ..

Sevgisi de bir çocuk kadar günahsızdı ..


Oysa O sadece pamuk şekeri yemek istemişti..
Eline yüzüne bulaştırarak şekerini ve tadını çıkararak doya doya..

Şimdi ise yapışıp kaldı şekeri ellerinde .. Ve o doyamadığı tadı dilinde..
Pamuk şekerine doyamadan çubuğu kaldı ellerinde ..
Yedi mi yemedi mi belirsiz. ..
 
Çok güzel nağme olmuş..yüreğinize sağlık...:smile:

Susmak bazen en iyi cevaptır...:smile:
 
Bir elinde kocaman bir uçurtma..
Bir elinde çubukta pamuk şekeri ..
Deli kız işte ..
İçindeki O çocuğa dur diyemedi .. Kalbi yine imkansızı sevdi ..
Bu sefer başka demişti ..
Bambaşka..
Yaşadığı heyecanlar farklıydı..
Oysa tattığı acı hep aynı kalmıştı.
Bugün vazgeçti aşkından ..
Hayallerini uçurtmayla beraber bıraktı gökyüzüne..
Rüzgâr’ı O günden sonra hiç sevemedi..
Nedensiz , sebepsiz bir sevgiydi onunkisi ..
Hatta belkide karsılıksız ..
Olsun ‘deli kız’ işte herşeye rağmen seviyordu deliler gibi ..
Sevgisi de bir çocuk kadar günahsızdı ..



Pamuk helvaya ve bu şiire bayıldım....Teşekkurler :smile:
 
ikiside çok güzel knock
eline emeğine sağlık
 
Geri
Üst