Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Doğru zamanlarda yanlış insanlara,
yanlış zamanlarda doğru insanlara mahkum oldu bu yürek...
Belki doğruyu görmeye yetmedi gözlerim.
Belki de yanlışı silmeye yüreğim...
Kal Yada Gitme..
Elimde sana yazdigim son siir..Iki kitasi tamam ucuncusu yarim. Sense kararlisin. Hazirladigin bavuldan belli, gitme laflarindan.. Son zamanlarda cok kullanir oldun bu kelimeyi cumle iclerinde.. Bense cumle bile kuramiyorum artik. Yarim yamalak iki kelime:
KAL ya da GITME...
Gideceksin yani..Kararlisin..Hani derdin ya sen: "gitmek zordur" diye..Peki hic zor gelmiyor mu? Anlamsiz sorular calkalaniyor beynimde simdi: Bu veda bakislari niye, bu bavul nerden cikti, bu yarim biraktigin cumleler, bu yatim biraktigin sevdamiz, bu yarimlarimiz neden? Sana derdim ya ben hep "kalana git; gidene de kal demem" diye..Bu sefer degisti her sey:
KAL ya da GITME...
Bir otobus bileti olmasin ayriligimizin avukati, sirtladigin montun sahitlik yapmasin, butun ayrilik sairlerini, butun komplo teorisyenlerini hakli cikarmayalim..Yine ben sana siir gozlum diyeyim. Korsan sevdam ol benim yine, basimi omzuna koyayim, uyuyup kalalim eskisi gibi..Bu isim sana yakismadi; ben sana "yarinsiz sevdam" diyemem..
Simdi basim egik, gozum nemli, elimde sana yazdigim son siir. Son kitasi yarim:
KAL ya da GITME...