Yatağın altındaki ölü bebekler - Ağaçkakan

[LEO]

bana günaydın diyen babam kadar

düşerken dizim açıldı

kanıyorum, şafaktan ihtilal kadar

tüm mobilyalarsa kahverengidir

çünkü yarayı gizlemenin tek yoluysa tenin rengidir.

tavanı izlemekten kafama gölge çarpardı

eminim, bu yataktan bir ceset fırlardı

eğer uyusaydım, masamda kahvaltı

eğer uyansaydım, penceremde tank yarışı

gecenin ikisi,

-odam bu evin morgu

flütten neşter biledim,

adını kesik koydum

sessiz olmazdı,

annem çalsa orgu

neşterden flüt olurdu,

bando takımı kurdum

ışıktan muzdarip apartmanın ikinci katı

pervazda geberen kaktüsler ve kuru kasımpatı ..

işte büyüyor bir çocuk daha,

kandırdınız beni sandım ki,

ölmeme var çok daha.

yatağın altındaki ölü bebekler

ben doğmadan önce yürümüştüm yorucu bir sebepten

ayaklarım nasır tutar ve kangrendi bilekten,

ben;

düşüyorum, yüksek bir rahimden

yatağın altında çürüyen bebekler

kokunuz burnumda tütüyor

kusuyorum her derin nefesten sonra

görüyorum ki paramparça bedenden ..

geriye tek kalan göbek bağımdı,

nedense.


bütün bu aitlik tek taraflı cinayet

adım ve soyadım kan bağından uzak mesafe

ölmeden doğarken ve doğmadan yaşarken

adım ve soyadım kan bağından uzak mesafe

bütün bu aitlik tek taraflı cinayet

adım ve soyadım kan bağından ibaret

bütün bu aitlik tek taraflı cinayet

adım ve soyadım kan bağından ibaret..

​