Yeter!

[yassi]

Yeter!​

Düşünüyor muyum hala bilmiyorum.
Olgun sarı bir yaprak gibi ayaklarıma dolaşan dikenli tellerim.
Yoksa hala mutsuz muyum?
Çıkmadığın bir kilitli sandık içinde hapis olmuş
her ne varsa ıssızlığımda gömülmüş…
Yok, aramak zor gelir artık.

Gönülsüz ve istemekten usanmış oyunbozan ve mızıkçılığım
benim elimde kalan tek sahiplenmişliğim.
Fısıltılar arasında dolaşmaktan ve her nefese ihtiyacım olmadığını anlatmaktan,
bir sabah gün ağarmadan uyuyamamaktan.
Öylesine bıkmış bir hayatta,
bir sonraki güne bahane bulmaya çalışmaktan,
yeter dedikçe bir türlü sonlandıramamaktan…

Nedir bu korkaklık,
yoksa hala bilmediğim bir umudumu saklamaktayım?
Kan ter içinde bölünen sessiz gecelerden,
neyin intikamını alıyor benden bilmem ruhuma olan işkence neden?
Sormaktan usandım ve kalmaktan,
yıldım son bir “yeter” diyebilsem.
Ah! Keşke diyebilsem…

alinti​

 

[srkngncy]

gonlune saglik

 

[cfrkr]

çok hoş gerçekten saol...